Στα λευκά η Βασιλίτσα απολαύστε την !!!!

 Χιονόπτωση είναι σε εξέλιξη αυτήν την στιγμή στο Χ.Κ της Βασιλίτσας στα 1.800m υψόμετρο με το θερμόμετρο στους 1+.

Πηγή Ντόντος Τσίτσας  Forecast Weather Greece 

5 απο τους καλύτερους φθινοπωρινούς προορισμούς

Το φθινόπωρο προσφέρεται για μικρές αποδράσεις – ανάσα σε κοντινούς αλλά συνάμα όμορφους προορισμούς. Είτε είστε λάτρεις του βουνού είτε της θάλασσας, σίγουρα θα βρείτε έναν προορισμό που θα καλύψει όλες τις επιθυμίες σας.

1.Ζαγοροχώρια – Κόνιτσα

Τα 46 χωριά χτισμένα στους πρόποδες της Πίνδου, μαγεύουν τον  επισκέπτη με τους πετρόχτιστους οικισμούς και την άγρια ομορφιά της φύσης. Πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε το Πάπιγκο, την Αρίστη και τους Κήπους/  Το φαράγγι του Βίκου είναι ένα από τα μεγαλύτερα, βαθύτερα και εντυπωσιακότερα φαράγγια του κόσμου. Αξίζει όχι μόνο να δείτε αλλά και να περπατήσετε στα μονοπάτια του. Η περιοχή της Κόνιτσας φημίζεται για τις κατασκευές γεφυριών που παραμένουν αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου. Η Κόνιτσα θεωρείται η πόλη του καγιάκ και προσφέρει τη δυνατότητα όλο το χρόνο να απολαύσει κάποιος το άθλημα αυτό, αλλά και το ράφτιγκ, την ορειβασία, ιππασία, το αλεξίπτωτο πλαγιάς, την πεζοπορία, το ποδήλατο βουνού.

2. Πήλιο

Για τους λάτρεις των διακοπών στις αρχές του φθινοπώρου, η περίοδος από τα μέσα Σεπτεμβρίου ως τα μέσα Οκτωβρίου είναι η καλύτερη εποχή για το Πήλιο. Καθώς η θερμοκρασία είναι ευχάριστη και η θάλασσα καθαρή και δροσερή. Το φύλλωμα των δένδρων προσδίδει ένα μοναδικό χρώμα.Όλο το βουνό είναι κατάφυτο από δάση με πανύψηλες οξιές, βελανιδιές, πλατάνια, αγριοκαστανιές, δασική πεύκη, καθώς και συστάδες υβριδογενούς ελάτης. Το Πήλιο παραμένει πανέμορφο όλους τους μήνες και ενδείκνυται για κάθε είδους δραστηριότητα, καθώς και για εναλλακτικό τουρισμό ή και αγροτουρισμό

3. Μονεμβασιά

Η παλιά πόλη της Μονεμβασιάς είναι ένας ζωντανός μεσαιωνικός οικισμός, διατηρημένος με άψογο τρόπο. Αποτελεί μνημείο παγκόσμιας εμβέλειας και βασικό σταθμό για κάθε περιηγητή της Πελοποννήσου. Η ατμόσφαιρα είναι μαγική, γεμάτη ρομαντισμό και ιστορία.

4. Ναύπακτος

Η Ναύπακτος με το παλιό κυκλικό λιμάνι με τους δύο γραφικούς πύργους στην είσοδό του γοητεύει και τους πιο απαιτητικούς επισκέπτες. Το βενετσιάνικο καλοδιατηρημένο κάστρο με τις αλλεπάλληλες σειρές τειχών στην κορυφή του λόφου, είναι από τα πιο όμορφα της Ελλάδας και πραγματικό στολίδι για την πόλη. Στην ορεινή Ναυπακτία δε εο επισκέπτης μαγεύεται από μια αισθησιακή και απολαυστική διαδρομή μέσα στα όμορφα δάση όπου εναλλάσσονται η βελανιδιά, το έλατο, η οξιά, το πλατάνι, η καστανιά και σε κάποια σημεία υπάρχουν όλα μαζί, δίνοντας ένα ξεχωριστό και μοναδικό χρώμα.

5. Λίμνη Πλαστήρα

Η λίμνη Πλαστήρα περιτριγυρίζεται από δεκάδες παραδοσιακά και φιλόξενα χωριά. Εκτός από την απερίγραπτη ομορφιά της, η λίμνη Πλαστήρα διαθέτει αναρίθμητα και μοναδικά αξιοθέατα που είναι σίγουρο ότι θα σας συναρπάσουν.

πηγή ellines.com

14 μαγικά αξιοθέατα της κρητικής φύσης να απολαύσετε !!!

 Απάτητες βουνοκορφές, οροσειρές που τις διασχίζουν αμέτρητα φαράγγια, φοινικοδάση και άνυδρες εκτάσεις, σπήλαια και διαδρομές σε οροπέδια, και λίμνες.

Η φύση της Κρήτης έχει χίλια δύο πρόσωπα που πρέπει να ανακαλύψεις

 Αν ήταν να ασχοληθεί κανείς με ένα και μόνο κομμάτι της κρητικής φύσης, με τα φαράγγια της φερ’ ειπείν, ή με ένα γεωγραφικά οριζόμενο τμήμα της, τον χανιώτικο νότο ας πούμε, θα χρειαζόταν περίπου μια δεκαετία για να μπορεί έπειτα να ισχυριστεί πως την γνωρίζει καλά. Oταν πια έχει να κάνει με ολόκληρο το νησί, οι θησαυροί που αποκαλύπτονται είναι αμέτρητοι και η έννοια του χρόνου αρχίζει να χάνει την ουσία της.

Γιατί η Κρήτη έχει τα πάντα. Και αυτό αποδεικνύεται μέσα από τα 14 απίθανα αξιοθέατα της κρητικής φύσης, σύμφωνα με το travelbook, που ακολουθούν:

Ψηλορείτης – Η κορυφή της Κρήτης:

Ποιο άλλο βουνό έχει ριζώσει τόσο βαθιά στην ψυχοσύνθεση του τόπου όπου βρίσκεται, όσο ο Ψηλορείτης στην Κρήτη; Αμέτρητες μαντινάδες έχουν τραγουδήσει τις άγριες κορυφές του (2.454 μ. η υψηλότερη, ο Τίμιος Σταυρός), τους σκληροτράχηλους Κρητικούς που ζουν στα χωριά του, τον τρόπο ζωής στα ορεινά μιτάτα, τη γνήσια κρητική ψυχή που αντιπροσωπεύει ο Ψηλορείτης. Εδώ όμως συνταιριάζουν το παρελθόν και το μέλλον: στο Ιδαίο Αντρο του Ψηλορείτη βρήκε καταφύγιο και ανατράφηκε, κατά τη μυθολογία, ο ίδιος ο Δίας. Και λίγο παραπέρα, 6 χλμ. από το ιερό, ορθώνεται σήμερα το αστεροσκοπείο του Σκίνακα, η σύγχρονη αχόρταγη ματιά του ανθρώπου προς το Διάστημα.

Κόφινας, Αστερούσια – Ιερή κορυφή:

 Η υψηλότερη κορυφή των Αστερουσίων μοιάζει με αναποδογυρισμένο κοφίνι, φτάνει σε ύψος τα 1.231 μ. και στεφανώνει τα προνομιούχα -για τη θέση και τη θέα τους- Καπετανιανά. Τόπος λατρείας για τους Μινωίτες (εδώ βρέθηκε ένα από τα σημαντικότερα ιερά κορυφής), τόπος λατρείας και για τους σύγχρονους Ηρακλειώτες που κάθε 14 Σεπτέμβρη αναβιώνουν στο εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού μια πανάρχαια υπαίθρια τελετή δεντρολατρείας (προσφέρουν τους καρπούς των άγριων μήλων που φυτρώνουν στις πλαγιές του βουνού). Η χέρσα οροσειρά που διατρέχει το κατώτατο τμήμα του Ηρακλείου κορυφώνεται στο συγκεκριμένο σημείο, στο οποίο σκαρφαλώνεις μέσω μονοπατιού, οπότε έχεις… αεροπλανική θέα σε όλη τη νότια ακτογραμμή!

Μαδάρες – Μια ανάσα από τον ουρανό:

 Οι γυμνές βουνοκορφές που βλέπεις καθώς φτάνεις στα Χανιά είναι οι ψηλότερες κορυφές των Λευκών Ορέων, της πιο άγριας οροσειράς της Κρήτης. Μαδάρες τα λένε οι ντόπιοι, δηλώνοντας κυρίως το σημείο των βουνών πιο ψηλά απ’ το οποίο δεν υπάρχει πια ίχνος πρασίνου. Οι Μαδάρες απλώνονται σε ένα τεράστιο κομμάτι των Χανίων, από τον Αποκόρωνα μέχρι το Σέλινο, τα Σφακιά και τα όρια του Ρεθύμνου. Η υψηλότερη κορυφή είναι οι Πάχνες (2.453 μ.), όπου μπορείς να φτάσεις ακολουθώντας τον χωματόδρομο από την Ανώπολη Σφακίων μέχρι περίπου τα 2.000 μ., και συνεχίζοντας από εκεί πεζή (υπολόγιζε περίπου 2 ώρες).

Σφεντύλι, Μάλια – Πνιγμένο χωριό:

 «Το Σφεντύλι ήταν εδώ» θα διαβάζεις σε λίγα χρόνια στις συγκινητικές ταμπέλες που απλώς θα υπονοούν το βυθισμένο χωριό της Χερσονήσου. Το φράγμα του Αποσαλέμη ορθώθηκε κοντά στο χωριού Αβδού με σκοπό να λύσει τα προβλήματα ύδρευσης Ηρακλείου και Λασιθίου, μα στην πορεία εξαφάνισε έναν ολόκληρο οικισμό. Ούτε έναν μήνα δεν έχει κλείσει η αποχώρηση των 10 τελευταίων του κατοίκων (λόγω της ανεβασμένης στάθμης των υδάτων) και η κομματιασμένη γαλανόλευκη μαζί με την πνιγμένη εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων ζωγραφίζουν το ανατριχιαστικό θέαμα της ανθρώπινης φύσης…

Φαράγγι Σαρακήνας – Επιβλητικό χάσμα:

 Λέγεται και φαράγγι του Σαραντάπηχου από τον ομώνυμο γίγαντα που περνώντας το όρος Δίκτη, το έσχισε στα δύο με τη γενειάδα του σκύβοντας στο ποτάμι να πιει νερό. Σε μήκος δεν ξεπερνάει το 1,5 χλμ., το πλάτος του κυμαίνεται μεταξύ 3 και 10 μ., ενώ αυτό που το κάνει πέρα για πέρα εντυπωσιακό είναι τα κατακόρυφα τοιχώματα που αγγίζουν το ύψος των 150 μ. Είναι πλούσιο σε βλάστηση, έχει πάντοτε νερό (τον χειμώνα θεωρείται απροσπέλαστο), ενώ ο Κρυοπόταμος που το διατρέχει, σχηματίζει κατά τόπους καταρράκτες και λιμνούλες. Η ανάβαση στα γιγαντιαία βράχια γίνεται από λαξευμένα σκαλιά. Είσοδος από το χωριό Μύθοι, 20 χλμ. δυτικά της Ιεράπετρας, απόσταση που αξίζει τον κόπο να διασχίσεις 100%.

Χα, Κάτω Χωριό – Η καρδιά της Θρυπτής:

 Είναι το καμάρι της Θρυπτής, θεωρείται ως ένα από τα δυσκολότερα φαράγγια της Ευρώπης και αφορά μόνο στους έμπειρους ορειβάτες. Για τη διάσχισή του απαιτούνται τεχνικές γνώσεις και εξοπλισμός canyoning, το συνολικό του μήκος είναι μόλις 1,6 χλμ., ενώ η υψομετρική διαφορά εισόδου – εξόδου αγγίζει τα 230μ. Δημιουργήθηκε από ένα ενεργό ρήγμα, το συνιστούν πλακώδεις ασβεστόλιθοι και διατρέχεται σε όλο το μήκος του από νερό. Στο ιδιαίτερα στενό εσωτερικό του οι ριψοκίνδυνοι συναντούν 27 καταρράκτες. Πρώτη φορά που το διέσχισαν επιτυχώς ήταν το 1987, ενώ το φοβερό και τρομερό του όνομα προέρχεται από το ρήμα «χάσκω».

Λίμνη Κουρνά – Η γοητεία της φυσικότητας:

 Είναι η μόνη φυσική λίμνη της Κρήτης κι αυτό θα έφτανε για να την κάνει ξεχωριστή. Βάλε όμως το υπέροχο τοπίο, ανάμεσα στα λιόδεντρα και τις βουνοπλαγιές, σκέψου επίσης πως μπορείς στα νερά της λίμνης Κουρνά να κάνεις βαρκάδα ή ποδηλατάδα ή απλά να απολαύσεις στιγμές χαλάρωσης, και θα καταλάβεις γιατί αποτελεί πόλο έλξης για ντόπιους και ξένους. Βρίσκεται σε υψόμετρο 20 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, το μέγιστο βάθος της φτάνει περίπου τα 22 μέτρα και προστατεύεται από το δίκτυο Natura 2000. Απέχει 43 χλμ. από τα Χανιά και ο δρόμος σε φέρνει ακριβώς στις όχθες της.

Πατσός, Αμάρι – Περιπέτεια για όλους:

 Είναι η ιδανική ευκαιρία για να μυηθείς στην περιήγηση φαραγγιών. Εξαιρετικά βατό, με οριοθετημένα μονοπάτια, και τρεχούμενο πόσιμο νερό, το φαράγγι της Πατσού προσφέρεται για άνετη πεζοπορία μέσα σε παρθένα φύση εξαιρετικής ομορφιάς. Το λένε ακόμη και φαράγγι του Αγίου Αντωνίου, καθώς εδώ υπάρχει και εκκλησάκι του Αγίου χτισμένο μάλιστα μέσα σε μια σπηλιά. Για να δεις το φαράγγι θα έρθεις στο χωριό Πατσός, περίπου 27 χλμ. από το Ρέθυμνο, και από εδώ θα ακολουθήσεις τη σχετική σήμανση της δασικής υπηρεσίας.

Σαμαριά – Ο βασιλιάς των φαραγγιών:

 Είναι από τα μεγαλύτερα φαράγγια της Ευρώπης και για πολλούς επισκέπτες ο πρώτος και κύριος λόγος για να έρθουν στην Κρήτη. Το φαράγγι της Σαμαριάς έχει συνολικό μήκος 18 χλμ., με τη διαδρομή να ξεκινάει από τη θέση Ξυλόσκαλο, κοντά στο χωριό Ομαλός (38 χλμ. από τα Χανιά) και να φτάνει μέχρι την Αγία Ρουμέλη. Για την κατάβαση υπολογίστε περίπου 5 με 7 ώρες, σύμφωνα με τα πακέτα οργανωμένων εκδρομών που προσφέρουν σχεδόν όλα τα τουριστικά γραφεία στην Κρήτη. Το 1962 η Σαμαριά ανακηρύχθηκε και Εθνικός Δρυμός, κυρίως για την προστασία του σπάνιου κρητικού αίγαγρου (κρι κρι).

Κουρταλιώτικο Φαράγγι – Τα βράχια των ανέμων:

 Ξεκινά από τον Κοξαρέ (21 χλμ. νότια του Ρεθύμνου) και περνά μέσα από τα βουνά Κουρούπα και Ξηρό όρος, διανύοντας μια απόσταση περίπου τριών χιλιομέτρων. Το Κουρταλιώτικο φαράγγι πήρε το όνομά του από τον Κουρταλιώτη ποταμό που το διασχίζει, κι εκείνος με τη σειρά του από τα σφυρίγματα των ανέμων που περνώντας από τις βραχώδεις πλαγιές ακούγονται σαν κούρταλα (κρόταλα). Μπορείς να το περπατήσεις (να θυμάσαι όμως πως θα βραχείς πολλές φορές) και να φτάσεις μέχρι το φοινικόδασος της Πρέβελης και την ομώνυμη παραλία.

Φράγμα Ποταμών, Αμάρι – Ο υδροβιότοπος του μέλλοντος:

 Οσοι δεν ήξεραν τη Λίμνη Ποταμών, την έμαθαν χάρη στον Σήφη! Δημιουργήθηκε μόλις το 2009, με την κατασκευή του φράγματος του Αμαρίου, συγκεντρώνοντας τα νερά παρακείμενων ποταμών, με τη φιλοδοξία να αποτελέσει έναν υδροβιότοπο-σημείο αναφοράς, κάτι που μάλιστα έχει αρχίσει ήδη να συμβαίνει. Ωστόσο η λίμνη και το φράγμα γνώρισαν μεγάλη δημοσιότητα το 2014, όταν στα νερά τους εντοπίστηκε ο Σήφης, ένας κροκόδειλος 2 μέτρων, που προφανώς εγκαταλείφθηκε εδώ από τον ιδιοκτήτη του. Παρά τις πάμπολλες προσπάθειες, κανείς δεν κατάφερε να τον πιάσει, ώσπου ο Σήφης απεβίωσε μετά από έναν βαρύ χειμώνα. Το Φράγμα Ποταμών απέχει περίπου 23 χλμ. από το Ρέθυμνο.

Aγιος Νικήτας, Αχεντριάς – Αγνωστο φοινικόδασος:

 Η Πρέβελη και το Βάι είναι διάσημα για τα φοινικοδάση τους, όμως, εξίσου εντυπωσιακό και εκτεταμένο είναι το φοινικόδασος πλησίον του Αγίου Νικήτα, στην άνυδρη γη των ανατολικών Αστερουσίων. Ενα από τα πιο δύσβατα (και μη τουριστικά) κομμάτια του νότιου Ηρακλείου, είναι προσβάσιμο από χωματόδρομο μέσω του Αχεντριά και σε φέρνει αντιμέτωπο με το ανέγγιχτο από τα πλοκάμια του τουρισμού θέαμα. Ολοκλήρωσε την εκδρομή σου με μια επίσκεψη στο εν λόγω θαυματουργό σπηλαιοεκκλησάκι (χρονολογείται στο 1640) και γιατί όχι, κάνε μια βουτιά στην παραλία που ξεδιπλώνεται στα πόδια σου, στην οποία έχεις πρόσβαση μέσω της μονής.

Οροπέδιο Λασιθίου – Το μποστάνι της Κρήτης:

 25.000 στρέμματα στα 800 μ. υψόμετρο που καλλιεργούνται ασταμάτητα εδώ και αιώνες. Το οροπέδιο Λασιθίου («Οροπέδιο» ή απλώς «Λασίθι») είναι το μεγαλύτερο και πλέον καλλιεργημένο από τα «υψίπεδα» της Κρήτης. Περιτριγυρίζεται από τις κορυφές της Δίκτης και αγκαλιάζεται από 16 χωριά που κατά 90% στηρίζονται στην αγροτική καλλιέργεια. Οσπρια, σιτηρά, κηπευτικά και οι φημισμένες τους πατάτες ρίχνονται στην εύφορη γη το καλοκαίρι, καθώς τον χειμώνα το οροπέδιο πλημμυρίζει. Σήμα κατατεθέν του, οι αντλητικοί ανεμόμυλοι που κάποτε έφταναν τις 5.000 και το Δικταίο Aντρο (πάνω από το χωριό Ψυχρό), το σπήλαιο, δηλαδή, που «διεκδικεί» τη γέννηση του Δία από τον Ψηλορείτη.

Φαράγγι Ρίχτη, Εξω Μουλιανά – Δρόμος στη γαλάζια λίμνη:

Είναι εύκολο να το περπατήσεις, εντυπωσιακό να το αντικρίσεις και συγκεντρώνει πλήθος κόσμου. Οι τρόποι για να το προσεγγίσεις είναι τρεις: α) με κατάβαση 2 ωρών από το σηματοδοτημένο σημείο επί του κεντρικού δρόμου μετά τα Eξω Μουλιανά, β) από το πέτρινο γεφυράκι του Λαχανά στο τέρμα του τσιμεντόδρομου -ως εκεί, δηλαδή, που φτάνει το αμάξι- και γ) κατεβαίνοντας με Ι.Χ. μέσω του οικισμού, στην παραλία Καλαβρός, διασχίζοντας τη μισή (και πιο βατή) απόσταση ανάποδα. Είναι κατάφυτο, έχει τρεχούμενα νερά ακόμα και το καλοκαίρι, ερείπια νερόμυλων να συνοδεύουν το διάβα σου και φέρει ως επιστέγασμα των προσπαθειών σου την υπέροχη λίμνη που σχηματίζει ο 20 μ. ύψους φαντασμαγορικός Ρίχτης στα 2/3 της διαδρομής! Εχει στηθεί και ένα ξύλινο τραπεζάκι για να ξαποσταίνουν οι περιπατητές, οι οποίοι το χρησιμοποιούν ανά ομάδες, με το σύστημα… «ρολόι».

zarpanews.gr

ΕΛAΤΗ – ΠΕΡΤΟΥΛΙ Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ «ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ» ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ !!!

 Ταξίδι σε «παραμυθένια» δάση, χιονισμένες βουνοκορφές, ορμητικά ποτάμια – και, ανάμεσά τους, γραφικά χωριά, σπάνια μνημεία λαϊκής αρχιτεκτονικής, ιστορικές μονές

 Αξίζει να δείτε στην Ελάτη

Ελάτη: μια κοσμοπολίτισσα «νύμφη» στην ΘεσσαλίαΑνηφορίζοντας τη δυτική πλαγιά του βουνού, μέσα σε ένα κατάφυτο τοπίο από πλατάνια, έλατα, με ταυτόχρονη θέα στο ποτάμι και τα απέναντι χωριουδάκια, σύντομα φτάνετε στην πανέμορφη, στεφανωμένη από ελατοδάσος, Ελάτη ή Τύρνα σε ύψος 950 μέτρων. Είναι το μεγαλύτερο από τα ορεινά χωριά της περιοχής, κι ένας από τους προορισμούς που θα βρείτε στην Ελλάδα με πλήρη τουριστική παρουσία όλες τις εποχές του χρόνου. Αποτελεί το κυριότερο «πέρασμα» στην Θεσσαλία για δεκάδες διαδρομές, ασφαλτόστρωτες, δασικές, πεζοπορικές, σε μονοπάτια και δασικά κομμάτια, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι τυχαία η επιλογή της από τους περιηγητές.

 Περτούλι: «αιχμάλωτος» μιας «άλλης» Εδέμ 
Ταξίδι σε έναν παραδεισένιο τόπο στην αγκαλιά της Nότιας Πίνδου. Μια απέραντη, καταπράσινη έκταση, χιλιάδων στρεμμάτων με αδιαπέραστη πολλές φορές βλάστηση, φυσικές πηγές, μικρά πεντακάθαρα ρυάκια, αλλά και μεγαλύτερα ρέματα ή εποχιακές λιμνούλες δημιουργούν ένα αξεπέραστης ομορφιάς τοπίο. Το Περτούλι με το πανεπιστημιακό δάσος, τις υψηλού επιπέδου τουριστικές υποδομές στη διαμονή και την εστίαση, αλλά και το μικρό κέντρο χιονοδρομίας, αποτελεί έναν από τους πλέον επιθυμητούς ορεινούς προορισμούς της Ελλάδας, όλες τις εποχές του χρόνου.

 Η άγρια κορυφογραμμή του Κόζιακα. Το ανατολικότερο βουνό της οροσειράς της Πίνδου. Σας κοιτά αγέρωχα, προτρέποντάς σας να γνωρίσετε τον τόπο. Στην Θεσσαλία, ο επιβλητικός καταπράσινος όγκος κρύβει μερικά από τα ομορφότερα μυστικά του ορεινού όγκου των Τρικάλων. Μια υπερφυσική χαραγματιά από την κωμόπολη της Πύλης σάς οδηγεί στην «αθέατη πλευρά» του βουνού και κάποια από τα πολυτιμότερα τουριστικά στολίδια που υπάρχουν στην Ελλάδα: την Ελάτη, το Περτούλι, το Νεραϊδοχώρι.

 Χιονοδρομικές απολαύσεις στο Περτούλι 
Μικρό σε μέγεθος, αλλά αξεπέραστο για το φυσικό τοπίο που το περιβάλλει. Πολύ κοντά σε πολυτελή ξενοδοχεία και εστιατόρια, το χιονοδρομικό κέντρο στο Περτούλι εξυπηρετεί μικρούς και μεγάλους που θέλουν να διασκεδάσουν, γλιστρώντας στις χιονισμένες πλαγιές της Θεσσαλίας.

 Πύλη Τρικάλων: αιώνιος «φρουρός» στην περασιά των βουνών 
Πύλη για την ορεινή περιοχή των Τρικάλων εδώ και αιώνες και ένα από τα αξιοθέατα της περιοχής. Εδώ υπήρχε η βυζαντινή πόλη «Μεγάλαι Πύλαι» με το σπουδαίο μοναστήρι της «Πόρτα Παναγιάς». Πάνω σε αυτό το στενό πέρασμα απλώνεται ο σημερινός οικισμός της Πύλης, κύριο εμπορικό-διαμετακομιστικό κέντρο για ολόκληρη την περιοχή. Εδώ στέκει μέχρι σήμερα ακλόνητο και αγέρωχο το ονομαστό πέτρινο τοξωτό γεφύρι του 1514.

....συνεχίζεται...

Οι άγιοι της άγριας ζωής

 Σήμερα γιορτάζεται ο Άγιος Μάμας, ο οποίος θεωρείται ο προστάτης των άγριων ζώων. Γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας το 260 μ.Χ. από γονείς Χριστιανούς , οι οποίοι συνελήφθησαν για τη χριστιανική τους δράση και φυλακίστηκαν. Ο Άγιος γεννήθηκε στη φυλακή και επειδή οι γονείς του , ο Θεόδοτος και η Ρουφίνα, πέθαναν εκεί , ανέλαβε να τον μεγαλώσει κάποια γυναίκα που ονομαζόταν Αμμία Ματρώνα. Αυτή ήταν ευσεβής Χριστιανή και σε αυτήν οφείλεται το όνομα του Αγίου. Η παράδοση λέει ότι ο μικρός συνήθιζε να τη φωνάζει «μάμα».

Κατά την εφηβική του ηλικία ο Μάμας συνελήφθη από ειδωλολάτρες, που τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Τελικά του κρέμασαν στο λαιμό ένα σιδερένιο ραβδί και τον έριξαν στο νερό για να πνιγεί. Κατά θαυματουργό τρόπο ο Άγιος επέζησε αλλά πιάστηκε ξανά από τους βασανιστές του και ρίχτηκε σε αναμμένη κάμινο. Και αυτήν τη φορά κατάφερε να βγει σώος. Όταν έριξαν επάνω του άγρια ζώα, τα τελευταία όχι μόνο δεν τον κατασπάραξαν αλλά ούτε και τον πείραξαν. Σύμφωνα με την παράδοση ένα λιοντάρι τον δέχθηκε στη ράχη του και τον μετέφερε μακρά των άλλων θηρίων, εξ ου και η θεματογραφία της αγιογράφησης του.

 Ο αντίστοιχος προστάτης στην Ρώσικη ορθόδοξη εκκλησία είναι ο Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ, ο οποίος συχνά απεικονίζεται να ταΐζει με το χέρι του μια αρκούδα.

 Γνωστή είναι και η αγάπη του γέροντα Παϊσίου για τα άγρια ζώα τα οποία έλεγε έχουν διαίσθηση και καταλαβαίνουν, αν τα αγαπάς, αν τα πονάς.
Κι έλεγε ακόμη:
«Τόν 147ο Ψαλμό πού διάβαζε ό Άγιος Αρσένιος ό Καππαδόκης, για να ημερέψουν τα άγρια ζώα και να μην κάνουν κακό στους ανθρώπους, τον διαβάζω, για να ημερέψουν οι άνθρωποι και να μην κάνουν κακό στους συνανθρώπους τους και στα ζώα.»

Στην βρύση στις Λιβαδιές της Οίτης αριστερά ο Άγιος Ευστράτιος και δεξιά ο Άγιος Μάμας.

Η επιγραφή λέει:

ΔΙΑΒΑΤΗ ΠΙΕΣ ΤΟ ΧΟΡΤΑΣΤΑ ΤΟ ΔΡΟΣΕΡΟ ΝΕΡΟ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΓΕΙΡΕ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΕΙΣ ΣΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ
Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ Ο ΓΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΓΑΘΩΝΗΣ ΜΕ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΕΙΡΕΙ

πηγη This entry was posted on 02/09/2014 by fperegrine

Ταξίδι στις Πρέσπες, έναν τόπο μαγικό !!!

 Το ταξίδι για το βορειοδυτικό άκρο του νομού Φλώρινας, μέσα από τους καταπράσινους ορεινούς όγκους, μακρύ και ενίοτε δύσκολο, αλλά ο τόπος αποζημιώνει τον επισκέπτη.

 Με έκταση που ξεπερνά τα 300.000 στρέμματα και υψόμετρο περίπου 1.000 μέτρα, η περιοχή αποτελείται από τη Μικρή Πρέσπα (48.500 στρέμματα), τη Μεγάλη Πρέσπα (280.000 στρέμματα) και από τις γύρω δασωμένες πλαγιές των βουνών, που οι κορυφές τους φτάνουν σε υψόμετρο 2.334 μέτρων.

 Στις Πρέσπες, «τον τόπο το νησόχτιστο και σα ζωγραφισμένο/ στη λίμνη την αξέχαστη με τα δασά λιβάδια/ με τα μεγάλα τα βουνά τα λογγωμένα γύρω», όπως περιγράφει τον ευλογημένο αυτό τόπο ο Παλαμάς στη «Φλογέρα του Βασιλιά», οι τοιχογραφίες στους βράχους και τα ασκηταριά αποτελούν έμπρακτη απόδειξη της θρησκευτικότητας των κατοίκων. 

Η επίσκεψη στις Πρέσπες είναι μια νοερή επιστροφή στο Βυζάντιο. Είκοσι έξι βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία και ναοί που χρονολογούνται από τον 10ο έως τον 19ο αιώνα φέρνουν τον επισκέπτη σε «επαφή» με στιγμές ιστορικές μα και συνάμα έντονα θρησκευτικές. Εδώ, ο Άγιος Αχίλλειος και η Παναγιά η Πορφύρα «δένουν» με τον Βασίλειο τον Βουλγαροκτόνο και τον Σαμουήλ και «παντρεύουν» το παρελθόν με το παρόν.

 Τα περίφημα ασκηταριά των Πρεσπών

Τα λαξευμένα στο βράχο της Μεγάλης Πρέσπας, τα ασκηταριά, αναδεικνύουν το άλλο «πρόσωπο» των Πρεσπών, το ιστορικό και θρησκευτικό. Είναι μονόχωροι καμαροσκεπείς χώροι, κοσμημένοι με τοιχογραφίες. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί στον επισκέπτη το ασκηταριό της Παναγιάς της Ελεούσας, λίγο πριν από τα ελληνοαλβανικά σύνορα, που χτίστηκε και τοιχογραφήθηκε το 1409-10. Οι τοιχογραφίες του αποτελούν έργο του ιερομόναχου Ιωαννίκιου και, σύμφωνα με τους ειδικούς, συνδυάζουν στοιχεία παλαιολόγειας μακεδονικής ζωγραφικής και εκείνης των επαρχιακών εργαστηρίων του 15ου αιώνα. Η Παναγιά η Ελεούσα αποτελεί πόλο έλξης για όσους βαδίζουν στα μονοπάτια του θρησκευτικού τουρισμού των Πρεσπών. Στα ανοιχτά της λίμνης βρίσκονται τα ασκηταριά της Μεταμορφώσεως, οι τοιχογραφίες των οποίων χρονολογούνται τον 13ο αιώνα, ενώ δυσπρόσιτο αλλά εξίσου περίτεχνο είναι το ασκηταριό της Μικρής Ανάληψης. Στην περιοχή, υπάρχουν και ακόμη δυο κατάλοιπα ασκηταριών, όπως τουλάχιστον καταμαρτυρούν οι τοιχογραφίες στους βράχους κατά την έξοδο από τον κόλπο των Ψαράδων.
Επιφανή βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία

Αρχαιότερο και επιφανέστερο μνημείο της περιοχής είναι η βασιλική του Αγίου Αχιλλείου στο ομώνυμο νησάκι, που χτίστηκε επί τσάρου Σαμουήλ για να στεγάσει τα οστά του επισκόπου Λαρίσης Αχιλλείου, που μετέφεραν οι Βούλγαροι από τη θεσσαλική πόλη μαζί με τους αιχμαλώτους της. Η βασιλική του Αγίου Αχιλλείου έδωσε το όνομα στο νησί και κάθε χρόνο, όπως και φέτος, στα τέλη Αυγούστου, φιλοξενεί τις εκδηλώσεις "Πρέσπεια". 

Η βασιλική του Αγίου Αχιλλείου είναι τρίκλιτη, ξυλόστεγη, με νάρθηκα και για πέντε αιώνες αποτέλεσε τον επισκοπικό ναό της Πρέσπας. Στο διακονικό φιλοξενείται ο τάφος του Αγίου Αχιλλείου και στο νότιο κλίτος οι τάφοι άλλων επιφανών εκκλησιαστικών προσώπων. Ο ναός ανακαινίστηκε από τους βυζαντινούς στον 11ο και στον 12ο αιώνα. 

 Η βασιλική του Αγίου Αχιλλείου δεν είναι, ωστόσο, ο μόνος ναός στο νησί. Σώζονται εκεί άλλοι τέσσερις ναοί: ο ναός των Αγίων Αποστόλων (χρονολογείται ανάμεσα στον 11ο και 12ο αιώνα), ο ναΐσκος του Αγίου Δημητρίου (χτίστηκε τον 12ο και ανακαινίστηκε τον 14ο αιώνα), ο ναός του Αγίου Γεωργίου και το μοναδικό μοναστήρι του νησιού, η Παναγία η Πορφύρα.

Στον Άγιο Γερμανό βρίσκεται ο ομώνυμος ναός, αφιερωμένος στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γερμανό, ενώ έξω από το χωριό Πύλη βρίσκεται ο ερειπωμένος σήμερα ναός του Αγίου Νικολάου. Ακόμη, στο Λαιμό φιλοξενείται ο Ναός της Υπαπαντής και έξω από το χωριό Πλατύ βρίσκεται ο Ναός του Αγίου Νικολάου, ο οποίος χτίστηκε και τοιχογραφήθηκε το 1591

Πηγή: Ταξίδι στις Πρέσπες, έναν τόπο μαγικό -Και με βυζαντινή ιστορία [εικόνες] | iefimerida.gr

Δεκαετής απαγόρευση κυνηγιού

Tην απαγόρευση για 10 έτη του κυνηγίου όλων των θηραμάτων σε έκταση συνολικούεμβαδού 151.344 στρ. (δασικές, αγροτικές και οικιστικές) που περιλαμβάνεται στις κτηματικές περιφέρειες των Δήμων Διονύσου, Μαραθώνα, Κηφισιάς, Πεντέλης, Ραφήνας – Πικερμίου, Παλλήνης, προβλέπει απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής που εκδόθηκε μετά από εισήγηση του Δασαρχείου Πεντέλης.

Πρόκειται, με ορισμένες τροποποιήσεις των ορίων, για δεκαετή παράταση του καθεστώτος απαγόρευσης του κυνηγιού στις εν λόγω περιοχές που έληξε την 31η Μαΐου 2016. Στις εκτάσεις αυτές η απαγόρευση του κυνηγιού ξεκίνησε το 2009 (αρ. 6038/13-10-2009 απόφαση) λόγω των εκτεταμένων καταστροφών του φυσικού βιότοπου που προκλήθηκαν από την πυρκαγιά της 21−24/8/2009 με την πρόβλεψη της επανεξέτασης της αναγκαιότητας παράτασης την 31-1-2013. Με νεότερη απόφαση (αριθμ. 2035/28-6-2013) παρατάθηκε η  ισχύς της απαγόρευσης του 2009 μέχρι την 31-5-2016 και με την πρόβλεψη για επανεξέταση της αναγκαιότητας περαιτέρω παράτασης το 2016.

Πέραν της διαχρονικής υποβάθμισης του δασικού οικοσυστήματος του Πεντελικού Όρους από τις επαναλαμβανόμενες πυρκαγιές, συμπεριλαμβανομένης και αυτής του 2009, για την δεκαετή απαγόρευση του κυνηγιού λήφθηκε υπόψη και το γεγονός ότι το Πεντελικό Όρος περιβάλλεται από οικιστικό ιστό, αποτελεί διέξοδο περιβαλλοντικής αγωγής, εκπαίδευσης, αναψυχής και εθελοντικών δραστηριοτήτων προστασίας και ανάδειξης του περιβάλλοντος, καθώς και εκτέλεσης εργασιών τεχνητής αναδάσωσης.

Επειδή με την πρόσφατη απόφαση επέρχονται μεταβολές όσο αφορά τα όρια της έκτασης και κατ΄επέκταση του εμβαδού της (η απόφαση του 2009 αφορούσε έκταση συνολικού εμβαδού 167.000 στρ.), θα πρέπει οι ενδιαφερόμενοι να ενημερωθούν για τα ακριβή όρια[1] όπως αυτά περιγράφονται αναλυτικά στην απόφαση και απεικονίζονται στο απόσπασμα ορθοφωτοχάρτη που την συνοδεύει.

Περιγραφή ορίων

ΒΟΡΕΙΑ: Ξεκινά από τον Αγ. Στέφανο και στη συμβολή της Λεωφ. Τραπεζούντος με την οδό Λακωνίας ακολουθεί την οδό Λακωνίας προς Σπατατζίκι – Νεκροταφείο Σπατατζικίου (υπάρχων χωματόδρομος) μέχρι το ρέμα Βρυσάκι, συνεχίζει κάθετα στο ρέμα Βρυσάκι ακολουθώντας κοίτη ρέματος μέχρι την Λεωφ. Λίμνης Μαραθώνος την οποία ακολουθεί για 200 περίπου μέτρα βορειοανατολικά και συνεχίζει δεξιά στη οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου (Σταμάτας) ακολουθεί την οδό Φιλίππου μέχρι τέρμα, συνεχίζει στη χωμάτινη οδό μέχρι οδό Πελοποννήσου την οποία ακολουθεί μέχρι το τέρμα και τη χωμάτινη οδό συνέχεια αυτής, την οδό Παναγιάς Σπηλιωτίσσης μέχρι τη συμβολή της με οδό Ρόδων και αυτή μέχρι τη συμβολή της με την οδό Μαραθωνοδρόμου Φειδιππίδη, συνεχίζει δεξιά στη οδό Μαραθωνοδρόμου Φειδιππίδη μέχρι οδό Σκάρπας την οποία ακολουθεί μέχρι τη συμβολή της με το ρέμα Κιμπιτούγια, ακολουθεί την κοίτη του ρέματος μέχρι το φράγμα Ραπεντώσας και μέχρι τα δι- οικητικά όρια του Δασαρχείου Καπανδριτίου τα οποία ακολουθούν την κορυφογραμμή και το διοικητικό όριο Δ.Ε. Ν. Μάκρης μέχρι τη Λεωφ. Μαραθώνος.

ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ: συνεχίζει στη Λεωφ. Μαραθώνος δεξιά προς Ν. Μάκρη ως τα διοικητικά όρια της ΔΕ Ραφήνας.

ΝΟΤΙΑ: περνά τα διοικητικά όρια της ΔΕ Ραφήνας και φτάνει μέχρι την Παλλήνη και την συμβολή της Λεωφ. Μαραθώνος με την Αττική οδό.

ΔΥΤΙΚΑ: συνεχίζει στο όριο της Αττικής οδού μέχρι το ρέμα παράλληλα της οδού Πατρών στον Γαργηττό, την κοίτη του οποίου ακολουθεί μέχρι την οδό Ζήριας και συνεχίζει στις οδούς Πίνδου – Λεωφ.Κλεισθένους – Αναπαύσεως -Καλαβρύτων ακολουθεί την οριογραμμή του σχεδίου πόλεως Πατήματος Βριλησσίων μέχρι τη Λεωφ. Πεντέλης και εκείνη μέχρι τα όρια σχεδίου πόλεως Π. Πεντέλης συνεχίζει στα όρια των σχεδίων πόλεως Π. Πεντέ- λης -Ν. Πεντέλης – Μελισσίων – Κηφισιάς – Ν. Ερυθραίας – Εκάλης ακολουθεί την οδό Θέτιδος μέχρι την συμβολή της με την οδό Αργυροκάστρου συνεχίζει στην οδό Αρ- γυρουπόλεως μέχρι το όριο σχεδίου πόλεως Δροσιάς, τις οδούς 28ης Οκτωβρίου – Ελευθερίου Βενιζέλου μέχρι τη Λεωφ.Ροδοπόλεως την οποία ακολουθεί αριστερά μέχρι τη Λεωφ. Δροσιάς Σταματάς, συνεχίζει στις οδούς Σταμάτας Ανοίξεως -Στρ. Κουτσούμπρη – Ανοίξεως Σταμάτας – Αθηνών Χαλκίδος – Λεωφ. Μαραθώνος – Χελμού – Λεωφ. Τραπεζούντος και καταλήγει στην συμβολή της με την οδό Λακωνίας στον Αγ. Στέφανο.

πηγή Δασαρχείο